تگ ها وسیله شناسایی متصل شده به کالا، شئ و یا هر فردی هستند که میخواهیم آنرا ردیابی کنیم.
اما اینکه هر یک از کالاها دارای اشکال و ظواهر گوناگون و نیز دارای محیط های فیزیکی گوناگونی است، این ضرورت را ایجاب می کند تا تگ ها را با توجه به ویژگی های مختلف آنها دسته بندی کنیم.
در صورتیکه بخواهیم تگ ها را با در نظر گرفتن منبع انرژی تامین کننده شان دسته بندی کنیم به 4 دسته اصلی تقسیم بندی می شوند:
تگ های غیرفعال یا Passive: این نوع تگ ها هیچ منبع تولید انرژی درونی ندارند و انرژی خود را از طریق سیگنال های RF که توسط دستگاه قرائتگر ارسال و توسط آنتن موجود در تگ دریافت می شود، تامین می کنند.
تگ های نیمه غیرفعال یا Semi-passive: بسیار شبیه تگ های Passive است، با این تفاوت که باتری کوچکی در آن ها وجود دارد و انرژی لازم برای فعال شدن مدار داخل آن ها را فراهم می سازد. همچنین میتوانند از انرژی منتقل شده توسط قرائتگرها نیز بهره مند شوند.
تگ های فعال یا Active: این تگ ها دارای یک منبع انرژی داخلی می باشند که توانایی انتقال اطلاعات در فواصل دورتر را فراهم می کند و جهت برقراری ارتباط دارای یک پردازنده، یک حافظه و حسگر می باشند.
تگ های دو طرفه Two way tags: که علاوه براستفاده از باطری داخلی شان میتوانند بدون کمک گرفتن از قرائتگرها دیگر اقسام هم شکل خود را نیز شناسایی کرده و با آن ها به گفتگو بپردازند.
این چهار نوع تگ از جهات دیگری چون سایز، دامنه پاسخگویی، سرعت پاسخگویی و... نیز با هم تفاوت هایی دارند.
عمر این برچسب ها به صورت زیر تغییر می کند:
Passive > Active > Semi-passive
دلایل تفاوت عمرتگ ها:
تگ هایی که منبع انرژی داخلی دارند به علت محدودیت ،منبع عمر محدود دارند.
باتری کوچک موجود در برچسب Semi-passive عمر کوتاه تری از منبع انرژی برچسب Active دارد.
