RFID و NFC هردو بر اساس ارتباطات بی سیم اند و در سطح جهانی برای تعداد زیادی از برنامه های کاربردی مانند کنترل دسترسی ، ردیابی دارایی ها و پرداخت بدون تماس استفاده می شوند.
RFID اولین بار در سال 1983 اختراع شد که سرآغازی برای NFC می باشد.
NFC خواص مشترک زیادی با RFID دارد ولی سه تفاوت اصلی نیز دارد:
• NFC قادر به استفاده از دو راه ارتباطی است لذا می توانند برای فعل و انفعالات پیچیده تر مانند کارت شبیه سازی و اشتراک نظیر به نظیر P2P استفاده شود.
• NFC برای ارتباط باید در فاصله نزدیکی باشد به طور معمول 5 سانتی متر یا کمتر
• تنها یک تگ NFC می تواند دریک زمان اسکن شود.
NFC در حال حاضر در اکثر گوشی های تلفن همراه در دسترس است و شاید این مهمترین تفاوت بین NFC و RFID باشد.
یکی از کاربردهای NFC در بازاریابی می باشد. یک تگ NFC در پستر قرار می گیرد و وقتی شما آن آگهی را می بینید با گوشی مجهز به NFC خود می توانید اطلاعات بیشتری دریافت کنید.نقطه ضعف اصلی این نوع بازاریابی این است که شما باید برای دریافت سیگنال بسیار نزدیک پوستر باشید.
یک دستگاه NFC می تواند فقط با یک دستگاه هدف در یک زمان ارتباط برقرار کند ، شما نمی توانید یک پیام را به دستگاه های متعدد پخش کنید. پس از رساندن اطلاعات به هدف ، یک جواب را از هدف دریافت می کند.
منبع : Tecoid