ردیابی اموال با RFID یا بارکد ؟

تکنولوژی RFID ، سرعتی فوق العاده در مقایسه با سیستم مبتنی بر بارکد ارائه می دهد.

به جای اینکه در هر لحظه یک بارکد را قرائت نمایید، می توانید همه اموال در یک شعاع را همزمان قرائت نمایید.

تگ ها حتی لازم نیست در میدان دید و یا بر روی سطح اجسام چسبیده باشند ، تا زمانیکه تگ ها باشند چه درون اموال و چه در بسته بندی، قرائت می شوند.

این سرعت و راحتی مسلما هزینه های بیشتری را در پی دارد.

قرائتگر های RFID قیمتی در حدود 2000 دلار دارند. همچنین نیاز به تگ های RFID دارید که نسبت به لیبل گران قیمت هستند و برای چاپ کردن آنها به پرینتر های RFID نیاز دارند که نسبت به لیبل زن های برچسب قیمت بیشتری دارند. برای تهیه نرم افزار و کنار هم گذاشتن تمامی این تجهیزات در کنار هم در قالب یک سیستم RFID باید هزینه بالاتری نسبت به سیستم بارکد بپردازید.

این قیمت بالا در صورتیکه در شرایط کاری شما امکان قرائت بارکد های معمولی ممکن نیست عادلانه است. مثلا:

- پردازش حجم بالایی از اموال به صورت روتین.

- اموالی که درون کانتیتر ها و بسته بندی ها هستند و اسکن بارکد از روی آن ها کار آسانی نیست.

- ردیابی خودکار اموالی که از گیت ها یا دیگر محل های ثابت عبور می کنند.

- اموالی که به راحتی قابل برچسب گذاری نیستند مانند پوشاک.

- ردیابی لحظه ای اموال در فواصل محدود.

منبع:تکو

ردیابی اموال Asset Tracking با RFID

ردیابی اموال با RFID

نگاه کلی

در یک تعریف کلی ، RFID تکنولوژی است که از امواج رادیویی برای شناسایی یک آیتم استفاده می کند. در مدیریت موجودی و اموال، یک سیستم RFID شامل قرائتگر و تگ ها با تراشه درونی، آنتن و احتمالا باتری همراه اند، تگ ها ممکن است فعال، نیمه فعال و یا غیر فعال باشند.

 

تگ های RFID

تگ غیرفعال

این تگ ها قدرتی از خودشان ندارند. زمانیکه در محدوده یک قرائتگر قرار بگیرند بیدار می شوند و یک سیگنال که شامل اطلاعات کد شده می باشد به قرائتگر ارسال می کنند. ریدر این اطلاعات را دریافت و کدگشایی می کند و برای پردازش به نرم افزار نهایی یا همان back-end ارسال می کند.

اطلاعات رمزگذاری شده بر روی یک تراشه می نشیند. یک تگ معمولی تا 24 کاراکتر را کدگذاری و ذخیره می کند که برای یک سریال نامبر کافیست. البته تگ هایی با ظرفیت بیشتر حافظه نیز وجود دارند.

تگ های غیر فعال شامل یک چیپ و آنتن می باشند.

بعضی از تگ ها از لحاظ شکل و اندازه بسیار شبیه لیبل ها هستند. از روی رول برداشته می شوند و بر روی سطح اجسام می چسبند. البته تگ های مقاوم تری نیز از جنس پلاستیک، فلز و سرامیک وجود دارد و تگ های خاصی که بر روی سطوح فلزی به خوبی می چسبند.

تگ فعال یا اکتیو چیست؟

تگ های فعال دارای یک انتقال دهنده و یک منبع قدرت داخلی هستند. این منبع قدرت معمولا باتری می باشد.

تگ های اکتیو سیگنال های خود را برای انتقال اطلاعاتی که بر روی میکروچیپ های خود ذخیره دارند، پخش می کنند.

این تگ ها عموما در باند فرکانسی UHF عمل می نمایند و یک محدوده 100 متری را پوشش می دهند. اغلب تگ های فعال روی اشیا بزرگی همچون کانتینرها، اتومبیل های راه آهن، قطار و دیگر اموالی که نیاز است در طول یک مسیر ردیابی شوند به کار می روند.

تگ های فعال دو گروه اصلی را شامل می شوند:

تگ های فرستنده خودکار یا Transponders و تگ های بیکن یا Beacons.

تگ های Transpondr زمانیکه یک سیگنال رادیویی از یک قرائتگر دریافت کنند بیدار می شوند، روشن شده و با ارسال یک سیگنال برگشتی پاسخ می دهند. به این دلیل که تگ های Transponder تا زمانیکه سیگنالی از یک قرائتگر دریافت نکنند اقدام برای انتشار امواج رادیویی نمی نمایند لذا عمر باتری طولانی ای دارند.

بیکن ها اغلب در سیستم های موقعیت یابی بلادرنگ (RTLS) ، معمولا برای ردیابی دائم و پیوسته محل دقیق اموال کاربرد دارند.

برخلاف Transponders، بیکن ها با سیگنال های قرائتگر روشن نمی شوند. در عوض آن ها طی فواصل زمانی از پیش تعیین شده سیگنال های خود را منتشر می کنند.

بسته به اینکه چه سطح از دقت در موقعیت یابی مورد نیاز است، بیکن های می توانند برای انتشار سیگنال در هر 5 ثانبه و یا روزی یکبار تنظیم گردند.

سیگنال های منتشر شده از بیکن ها توسط آنتن های قرائتگری که در محدوده ی مورد کنترل قرار داده شده اند دریافت می شود و موقعیت و اطلاعات شناسه تگ در اختیار قرار می گیرند.

اکوسیستم بی سیم برای مشتریان، بسیار بزرگ و در حال رشد روز افزون است و حالت های کاربردی وجود دارد که در آن تگ های فعال و غیر فعال به طور همزمان به عنوان یک دسترسی ثانویه به اموال یا مدیریت حسگر به کار گرفته می شوند.

منبع : Sepaco

تگ های RFID

تگ ها وسیله شناسایی متصل شده به کالا، شئ و یا هر فردی هستند که میخواهیم آنرا ردیابی کنیم. 

اما اینکه هر یک از کالاها دارای اشکال و ظواهر گوناگون و نیز دارای محیط های فیزیکی گوناگونی است، این ضرورت را ایجاب می کند تا  تگ ها را با توجه به ویژگی های مختلف آنها دسته بندی کنیم. 

در صورتیکه بخواهیم تگ ها را با در نظر گرفتن منبع انرژی تامین کننده شان دسته بندی کنیم به 4 دسته اصلی تقسیم بندی می شوند: 

تگ های غیرفعال یا Passive: این نوع تگ ها هیچ منبع تولید انرژی درونی ندارند و انرژی خود را از طریق سیگنال های RF که توسط دستگاه قرائتگر ارسال و توسط آنتن موجود در تگ دریافت می شود، تامین می کنند.

تگ های نیمه غیرفعال یا Semi-passive: بسیار شبیه تگ های Passive است، با این تفاوت که باتری کوچکی در آن ها وجود دارد و انرژی لازم برای فعال شدن مدار داخل آن ها را فراهم می سازد. همچنین میتوانند از انرژی منتقل شده توسط قرائتگرها نیز بهره مند شوند.

تگ های فعال یا Active: این تگ ها دارای یک منبع انرژی داخلی می باشند که توانایی انتقال اطلاعات در فواصل دورتر را فراهم می کند و جهت برقراری ارتباط دارای یک پردازنده، یک حافظه و حسگر می باشند.

تگ های دو طرفه Two way tags: که علاوه براستفاده از باطری داخلی شان میتوانند بدون کمک گرفتن از قرائتگرها دیگر اقسام هم شکل خود را نیز شناسایی کرده و با آن ها به گفتگو بپردازند.  

این چهار نوع تگ از جهات دیگری چون سایز، دامنه پاسخگویی، سرعت پاسخگویی و... نیز با هم تفاوت هایی دارند.

عمر این برچسب ها به صورت زیر تغییر می کند:

Passive > Active > Semi-passive

دلایل تفاوت عمرتگ ها:

  تگ هایی که منبع انرژی داخلی دارند به علت محدودیت ،منبع عمر محدود دارند.

  باتری کوچک موجود در برچسب Semi-passive عمر کوتاه تری از منبع انرژی برچسب Active دارد.

منبع :Tecoid